آسیبشناسی چرایی دفع قهرمانان خراسان جنوبی از ورزش
تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۵۲۷۰۱
خبرگزاری مهر؛ گروه استانها: ورزش قهرمانی و حرفهای در تمام کشور جز امتیازات بالای هر استان به حساب میآید و خراسان جنوبی نیز جز استانهایی است که پتانسیل و استعدادهای فراوانی در بخش قهرمانی دارد ولی این عمر ورزش حرفهای و قهرمانی این افراد دیری نمیپاید یا از استان مهاجرت کرده یا دیگر ورزش قهرمانی را کنار میگذارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این موضوع نیاز به پایش و آسیبشناسی به صورت فوری دارد تا بتوان این استعدادهای را نگهداشت و از طریق آنها ورزشکاران دیگری را نیز جذب کرد.
(الهام پدید) از قهرمانان پرافتخار استان خراسان جنوبی است و در زمانی که کمتر از یک سال داشت بر اثر حادثه رانندگی پای راست خود را از دست داد و در حال حاضر از پروتز پای مصنوعی استفاده میکند ولی با این وجود توانسته موفقیتهای بیشماری چه در ورزش و چه در دیگر بخشهای اجتماعی کسب کند. در همین راستا خبرگزاری مهر با او گفتوگو تا نظرات و ایدههای او راهی شفاف برای مسئولان یا ورزشکاران باز کند.
از چه سنی با چه رشتهای، ورزش کردن را شروع کردید؟
زمانی که چهار سال داشتم ورزش شنا کار میکردم ولی از آنجایی که ورزش معلولان چندان مورد توجه نبود به همین دلیل خیلی حرفهای کار ورزش رو دنبال نمیکردم.
اما اولین ورزشی که به صورت کاملاً حرفهای شروع کردم ورزش سنگنوردی بود که در سال ۹۵ متوجه شدم که ورزش سنگنوردی برای معلولان هم مسابقات دارد و سال ۹۶ اولین مدال کشوری خود را به دست آوردم. البته قبل از آن هم سنگنوردی میکردم ولی چون این رشته برای معلولان نبود فقط به صورت تفریحی این ورزش را دنبال میکردم. بعد ورزش دو و میدانی را هم در کنار ورزش سنگنوردی انجام میدادم و مدالهای استانی و کشوری را هم در رشته دو و میدانی پرتاب وزنه دارم.
چرا این رشته ورزشی را دنبال کردید؟
من زمانی که سنگنوردی را انتخاب کردم به دنبال ورزشی بودم که خیلی معمول نباشد و کسی انتظار اینگونه ورزش را از یک فرد دارای معلولیت نداشته باشد و خوب سنگنوردی برای این هدف من خیلی جذاب بود.
از موفقیتهایی که تاکنون کسب کردهاید بگویید؟
سوابق من در بخشهای مختلف دستهبندی میشود. در بخش فعالیتهای اجتماعی مهمترین آنها شامل عضو هیأت مدیره جامعه معلولین ایران شعبه خراسان جنوبی سال ۹۴ تا کنون، عضو تشکل ملی معلولین ایران از سال ۹۷ تا کنون، تقدیر جوان مؤثر نشاط آفرین استان در سال ۹۸ و رئیس هیأت مدیره جامعه معلولین ایران شعبه خراسان جنوبی از سال ۹۸ تا ۹۹ است.
همچنین در بخش ورزشی علاوه بر مدالهای استانی، موفقیتهای کشوری من شامل مدال برنز پرتاب وزنه در مسابقات دو و میدانی قهرمانی کشور معلولین سال ۹۶، مدال طلای سنگنوردی در مسابقات قهرمانی کشور معلولین در سالهای ۹۶، ۹۷، ۹۸ و ۱۴۰۰؛ اولین بانوی دوچرخه سوار با یک پا در ایران، دعوت به اردوی اولین تیم ملی دوچرخه سواری معلولین سال ۱۴۰۰ است.
در بخش هنری نیز فعالیت داشتم که توانستم مقام بهترین بازیگر زن در سومین جشنواره تئاتر معلولین کویر سال ۹۵ را کسب کنم، مقام بهترین بازیگر زن در چهارمین جشنواره تئاتر معلولین کویر سال ۹۶، مقام سوم بازیگر زن در جشنواره تئاتر معلولین دو منطقه کویر و خلیج فارس در سال ۹۸ را کسب کردم.
اکنون در چه رشته ورزشی فعالیت میکنید و برنامه آینده شما چیست؟
در حال حاضر دو رشته دوچرخه سواری و سنگنوردی را در کنار هم انجام میدهم.
در زمینه برنامه برای آینده، خیلی دوست دارم که به مسابقات بالاتر از کشور بروم اما واقعاً به دلیل مشکلات زیادی که وجود دارد و مهمترین مشکل، مالی است خیلی برنامه خاصی از آینده ندارم و نمیدانم چه اتفاقی میافتد ولی الان هر دو رشته دوچرخه سواری و سنگنوردی رو به صورت کاملاً حرفهای دنبال میکنم.
تاکنون معلولیت را یک محدودیت برای خود دانستهاید، که اگر نبود شاید موفقیتهای بیشتری کسب میکردید؟
به اینکه معلولیت محدودیتی برای من ایجاد کرده است را اگر بگویم تاکنون به آن فکر نکردهام دروغ است و قطعاً یک سری محدودیتهایی به وجود آورده و سعی کردم به نوعی آنها را رفع یا در زندگی خود آن را کمرنگتر کنم.
ولی اینکه اگر معلول نبودم شاید موفقیتهای بیشتری کسب میکردم نه درست نیست، واقعاً فکر میکنم که به دلیل این معلولیت برخی از کارهایی را انجام دادم یا موفق بودم یا گاهی موفق نبودهام، اما شاید اگر معلولیت نمیداشتم مانند سایر دوستان و خواهر و برادران خود به موفقیت خاصی فکر نمیکردم. در یک سری زمینهها معلولیت هیچ تأثیری در زندگی من نداشته است ولی در زندگی ورزشی من تأثیر زیادی داشته و چون معلول بودم ورزش حرفهای را شروع و تلاش برای موفقیت را دنبال کردم و تا حدودی هم موفق بودم.
نوع نگاه مردم و مسئولان به شما چگونه بود؟
افرادی که خیلی مسئول مرتبط با کار من نبودند همیشه من را تحسین کردند و مردم نیز همواره به من لطف داشتند و انرژی مثبت دادهاند که خوشحال کننده است.
مسئولان اصلی نیز نمیدانم یا برخی نمیخواهند یا اینکه قوانین برای آنها محدودیت ایجاد کرده است و شاید میخواهند کمک کنند ولی مواردی باعث عدم انجام کار میشود و خود من هم دیدهام مسئول دلسوزی که به دنبال حمایت بوده ولی محدودیتهایی داشته است و از آن سوی نیز مسئولانی که میتوانسته کاری انجام دهند ولی حتی در حد یک نامه را هم دریغ کردهاند که ناراحت کننده است.
در مسیر قهرمانی با چه مشکلات و سنگاندازیهایی مواجه شدید؟ و حمایتها به چه نحوی بود؟
مشکلات که برای مسیر قهرمانی و حرفهای زیاد بوده است و نیازی به گفتن ندارد. خراسان جنوبی محدودیتهای زیادی دارد که اگر فردی به سختی در ورزش، قهرمانی کشور را کسب کند برای رفتن به مقامهای بالاتر در این استان امکان فعالیت ندارد و باید به استان دیگری مهاجرت کند ولی فردی مانند من که کارمند هستم و نمیتوانم به راحتی جابهجا شوم در همین مرحله باقی میمانم.
در بخش سنگ اندازیها نیز خیلی زیاد است و واقعاً ناراحت کننده است، زمانی که نه تنها برخی کمک نکرده بلکه از برخی مسائل هم جلوگیری کردهاند. ما بسیار قهرمانانی داشتهایم که نه تنها به آنها هیچ کمکی نشده بلکه نامه زده شده که جلوی این ورزشکار گرفته شود.
در بخش حمایتها هم از من الهام پدید که شاید از سوی مسئولان میانی یا حتی سطح پایین در حد استفاده از پایگاه ورزشی بوده است ولی حمایت خاص دیگری نشدهام و فقط از سوی خانواده حمایت روحی و مالی دریافت کردهام.
درخواست شما از مسئولان چیست؟
درخواست من از مسئولان در بخش اعتباری است. موضوعی که مشخص است مسئولان استان در جذب اعتبار مشکل دارند و اگر میبینید که در خیلی از رشتههای ورزشی تجهیزات به روز وجود ندارد یا علم مربیان و داوران به روز نیست و مسابقهای برگزار نمیشود، فقط به دلیل این است که مسئولان نتوانستهاند اعتبارات را جذب کنند.
اگر در ورزشهای مختلف مسابقات داخل استانی داشته باشیم هم جذب ورزشکار بالا میرود و هم روز به روز کیفیت ورزشکاران بهتر میشود و همه این موارد مستلزم دریافت اعتبارات است و درخواستی که دارم قویتر عمل کردن آنها در جذب اعتبارات است.
جایگاه ورزش کنونی استان چگونه است؟ و به نظر شما برای توسعه ورزش قهرمانی در استان چه باید کرد؟
در رابطه با شرایط کنونی ورزش استان باید بگویم که با توجه به شرایط و امکانات استان ما با سایر استانها از نظر حمایت خیلی متفاوت هستیم و همانگونه که قبلاً گفتم میزان رایزنی یک مسئول برای دریافت اعتبارات و امکانات خیلی متفاوت است و به استان ربطی ندارد و مربوط به فرد است و این موضوع در استان ما فراگیر است ولی در استان دیگری در یک رشته ورزشی خیلی خوب و رشته دیگر شاید خوب نباشد.
اما موضوع امکانات در استان خراسان جنوبی قابل بررسی است، چرا که یک مسئول دلسوز در گذشته یک سری تجهیزات به استان اضافه کرده ولی دیگر اصلاح یا به روز نشدهاند و به همین دلیل رشتههای بیشماری در استان تجهیزات مناسب ندارند و خراسان جنوبی در این زمینه بسیار ضعیف عمل کرده است و مربیان به روزی هم نداریم.
همچنین در استان خراسان جنوبی مسئولانی نداریم که پیگیر قهرمانان باشند که از هیئت در زمینه قهرمان کشوری یا ملیپوشان آنها پرسوجو کنند که اکنون در کجا و در چه وضعیتی هستند. لازم است که این موضوع آسیبشناسی شود که چرا قهرمانان خراسان جنوبی بعد از چند مدال کشوری و موفقیتهای کوتاه دیگر از صحنه ورزش خارج میشوند و پایش نکردن این موضوع لازم و ناراحت کننده است.
برای توسعه ورزش قهرمانی نیز علاوه بر نگهداشت قهرمانان لازم است که رشته ورزشی جنبه عمومی نیز داشته باشد، به عنوان مثال رشته سنگنوردی تعداد خیلی محدود این ورزش را انجام میدادند چه بسا اگر که این ورزش مسابقات داخل استانی یا داخل شهرستانی برگزار میکرد به مرور زمان تعداد افراد جذب شده به آن بیشتر میشد و افرادی کشف میشدند که از الهام پدید هم بهتر بودند ولی چون ورزش عمومی وجود ندارد و مسابقات با کیفیت بالا برگزار نمیشود و همان تعداد مسابقه نیز بدون اطلاع رسانی درست فقط برای پر کردن رزومه با افراد اندک برگزار میشود وضعیت کنونی را شاهد هستیم و به دلیل این مشکلات ورزش قهرمانی ادامه دار نخواهد بود. و به نظر من نیاز است که در بخش قهرمانی برنامهریزی بیشتر و بهتری انجام شود.
چه توصیهای به ورزشکاران و قهرمانان و به ویژه معلولان علاقهمند به ورزش دارید؟
نکته مهم و توصیه من به ورزشکاران این است که با چندین نفر از افرادی که در آن رشته ورزشی فعالیت میکنند، گفتوگو داشته باشند و از مشکلات، خوبیها و بدیهای آن مطلع شوند و بعد به عنوان ورزش حرفهای به دنبال آن بروند. مثلاً خود من در رشته سنگنوردی دیوارهایی که با آن تمرین میکردم از لحاظ فنی با دیواره مسابقه کیلومترها فاصله داشت و زمانی که دیدم نمیتوانم با این شرایط استان تمرین کنم به دنبال رشته دوچرخه سواری رفتم، چرا که گفتم این ورزش تجهیزات و تمرین به خود من بستگی دارد و دوچرخه به نسبت گرانی تهیه کردم.
اما فکری در زمینه رفت و آمد و هزینه آن نکرده بودم و به مشکل برخوردم، از نظر مربی نیز مشکل داشت که اکنون به تازگی چند مربی اضافه شده ولی مسلماً مربی تازه آموزش دیده با مربی که سالها کار کرده، متفاوت است؛ همچنین فدراسیون چندان حمایتی در زمینه ورزش دوچرخه سواری بانوان آن هم معلولان ندارد و همه این موارد باعث شده به مسابقات دوچرخه سواری نرسم. که واقعاً شاید اگر به این سطح از مشکلات فکر میکردم به رشته دوچرخه سواری ورود پیدا نمیکردم برای همین تأکید میکنم قبل از اینکه زمان و هزینه بگذارند با چند نفر گفتوگو داشته باشند.
ورزشکاران باید بدانند که ورزش حرفهای بسیار هزینه بر است و حداقل برای شروع کار خود باید ۱۰۰ میلیون تومان داشته باشند که وارد ورزش حرفهای شوند.
توصیه من برای معلولان نیز این است که اگر برای سلامتی به دنبال ورزش هستند که به هر رشتهای علاقه دارند وارد شوند ولی اگر به دنبال ورزش حرفهای هستند صرفاً به دلیل علاقه به دنبال آن نروند و تمام جنبههای آن ورزش را مانند امکانات، مربی و حتی شرایط رقبا را مورد بررسی قرار دهند. چرا که اگر این موضوعات توجه نشود و با شرایط ضعیفتر به مسابقات بروند و بدون مدال بازگردند از نظر ناامیدی آسیبهای جبران ناپذیری وارد میکند که در نهایت ورزش را کنار میگذارند، پس با تحقیقات زیاد وارد یک رشته برای قهرمانی شوند.
کد خبر 5592371منبع: مهر
کلیدواژه: ورزش معلولان ورزش قهرمانی سنگنوردی دوچرخه سواری ورزش بانوان خراسان جنوبی اربعین 1401 اربعین حسینی زائران اربعین بوشهر کرمانشاه مرز مهران پیاده روی اربعین راهپیمایی جاماندگان ویروس کرونا گرگان خطبه های نماز جمعه مرز خسروی موکب اربعین رشته دوچرخه سواری ورزش قهرمانی خراسان جنوبی ورزش حرفه ای رشته ورزشی سنگ نوردی رشته دو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۵۲۷۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه آسیبهای ناشی از بدخوابی را از بین ببریم؟
اگر جزء افرادی هستید که به بیخوابی دچارند، حتما با آثار کوتاهمدت یک شب بد خوابیدن مثل منگی، تحریکپذیری و دشواری در تمرکز آشنایی دارید، اما این علائم در مقایسه با خطرات بلندمدت بدخوابی ناچیز محسوب میشوند؛ زیرا بدخوابی را با افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ـ عروقی، ضعف دستگاه ایمنی و سایر مشکلات جدی سلامتی مرتبط دانستهاند.
به گزارش ایسنا، طبق دادههای مطالعهای جدید افرادی که شبها کمتر از شش ساعت میخوابند، ۵۲ درصد بیشتر احتمال دارد بر اثر ابتلا به بیماری قلبی جان خود را از دست بدهند. همچنین کمبود خواب در میانسالی به افزایش خطر ابتلا به زوال عقل منجر میشود. پژوهشها همچنین نشان دادهاند هرچه مدت زمان خواب شبانه کوتاهتر باشد، خطر ابتلا به چاقی و دیابت نوع ۲ بیشتر میشود. این خود بهترین دلیل برای نگرانی و اضطراب در این مورد است.
خبر خوب اینکه با اعمال تغییراتی ساده در سبک زندگی میتوان با این آثار منفی بر سلامتی مقابله یا حتی آنها را به طور کامل خنثی کرد. اگر از غلتیدن در رختخواب و بیخوابی کلافهاید، در ادامه این مطلب شش راهکار را به شما معرفی میکنیم که طبق تحقیقات، آسیب ناشی از بدخوابی را خنثی میکنند.
صبح روز بعد از بیخوابی کمی ورزش کنیدشاید برایتان ناخوشایندترین کار باشد، اما ورزش کردن پس از شببیداری میتواند در مقابله با بیخوابی مفید باشد و با خطرات درازمدت بدخوابی بر سلامتی مقابله کند.
طبق نتایج یک مطالعه جداگانه، ۲.۵ ساعت ورزش در هفته برای کاهش خطر اضافه ابتلا به بیماریهای قلبی ناشی از بیخوابی مزمن کافی است. این پژوهش با استفاده از دادههای ۹۲ هزار و ۲۲۱ نفر که در بیوبانک انگلیس ثبت شده بود، انجام شد و نشان داد اگر فعالیت جسمی متوسط تا شدید را افزایش دهیم، خطر مرگ ناشی از داشتن خواب کوتاهمدت کاهش مییابد.
ورزش میتواند در مهیا کردن بدن برای داشتن خوابی بهتر در شب بعد هم مفید باشد. دستکم ۲۹ پژوهش علمی نشان دادهاند که ورزش منظم کیفیت خواب را بهبود میدهد.
پروفسور «گای لشزینر»، عصبشناس بیمارستانهای گایز و سنت توماس لندن و سرپرست مرکز اختلالات خواب لندن میگوید: شواهد خیلی خوبی داریم که نشان میدهد طیفی از انواع مختلف ورزش میتوانند کیفیت خواب را بهبود و مدت خواب عمیق را افزایش دهند. ورزش سبک در طول روز به داشتن احساس هشیاری بیشتر کمک میکند و این جزء سایر مزایای بیرون رفتن و کمی ورزش کردن است.
برای بهرهمندی از حداکثر فواید ورزش بیرون از خانه و صبحها ورزش کنید. بلافاصله پس از بیداری در معرض نور خورشید قرار گرفتن موجب میشود هشیارتر شویم و این چرخه شبانهروزی بدن را به حالت طبیعی باز میگرداند تا شب بعد راحتتر خوابمان ببرد.
لزوما نباید مسافت طولانی بدویم؛ حتی پیادهروی و دوچرخهسواری سبک یا هل دادن ماشین چمنزن نیز ورزشهای متوسط محسوب میشوند.
یکی از ابزارهای ارزشمند برای مقابله با بیخوابی، مقاومت در برابر نیاز به چرت زدن با وجود وسوسهآمیز بودن این کار است. لشزینر میگوید: میخواهیم کاری کنیم فشاری که برای رفتن به خوابی عمیق در زمان مناسب بر مغزمان وارد میشود، بیشتر شود. اگر در طول روز چرت بزنیم، در واقع ممکن است آن به اصطلاح فشار خواب هنگام رفتن به رختخواب کم شده باشد و این به افزایش احتمال بدخوابی در شب منجر میشود.
متخصصان سالها است توصیه میکنند داشتن برنامه منظم خواب برای ساعت درونی بدن مفید است. به همین دلیل بکوشید تاحد ممکن هر روز (حتی آخر هفتهها) در ساعتهای یکسانی به رختخواب بروید و بیدار شوید.
لشزینر هشدار میدهد که درباره خوابیدن و برنامه غذایی توصیههای نه چندان درست زیادی در فضای مجازی دست به دست میشود که بیشترشان بر اساس شواهد محکمی نیستند. او خود چنین توصیه میکند: آخر شب از خوردن غذای سنگین مخصوصا مقدار زیادی کربوهیدرات بپرهیزید؛ زیرا ممکن است در طول شب در میزان گلوکز خون تغییراتی پدید آورد و در حالی که میکوشید بخوابید، با سوءهاضمه، رفلاکس (سوزش سر معده) و نفخ مواجه شوید.
دکتر «گای میدوز»، موسس و مدیر امور بالینی مدرسه خواب میگوید برای دست یافتن به استراحت مطلوب شبانه از الگوی خورد و خوراک دارای محدودیت زمانی ۸/۱۶ پیروی میکند. او توضیح میدهد: معمولا حولوحوش ۱۰ صبح صبحانه و قبل از ۶ غروب شام میخورم. اگر شب دیرتر غذا بخوریم، وقتی سامانه خواب در تکاپوی شروع به کار است، دستگاه گوارش همچنان در حال کار است و بر خواب اثر منفی میگذارد.
اگر خواب شبانه بدی را پشت سر گذاشته باشیم، مقاومت در برابر غذاهای قنددار دشوارتر میشود. اما طبق پژوهش دانشگاه کلمبیا، اگر قند و کربوهیدارتهای تصفیهشده در خورد و خوراک زیاد باشد، به کیفیت خواب لطمه بیشتری میزند، چون افزایش یا کاهش شدید میزان قند خون میتواند با تولید هورمونهای ایجادکننده فشار روانی مثل آدرنالین و کورتیزول در خواب اختلال ایجاد کند.
کلید بهتر شدن خواب، داشتن خورد و خوراک سالم و پرفیبر است. طبق یافتههای مطالعهای در سال ۲۰۱۶ که در مجله پزشکی بالینی خواب منتشر شد، افزایش جذب فیبر به بدن به معنای صرف وقت بیشتر برای خواب موجآهسته عمیق است. البته نباید کربوهیدراتها را به کلی کنار گذاشت، چون طبق یافتههای مطالعهای دیگر، غذاهای پرکربوهیدرات سریعتر از خوراکیهای پرپروتئین و کمکربوهیدرات کمک میکنند به خواب رویم. فقط از کیک و بیسکویت پرهیز کنید و به سراغ غلات کامل مثل برنج قهوهای و جو دوسر بروید که بدون بالا بردن قند خون، دارای مزیت خوابآوری هستند.
وسوسه نشوید که برای شاداب شدن قهوه بنوشیدشاید این توصیه تکراری جلوه کند، اما کنترل میزان مصرف کافئین و پرهیز از الکل از موثرترین اصلاحات در سبک زندگی برای رسیدن به خواب بهتر است. لشزینر میگوید: الکل کیفیت خواب را بدتر میکند و عملا کیفیت آن را از بین میبرد.
بعد از شبی بیآرامش، نوشیدن قهوه میتواند وسوسهانگیز باشد، اما حتما بعد از ناهار و آن هم نوع بدون کافئین را بنوشید. طبق مطالعه دیگر در مجله پزشکی بالینی خواب، شش ساعت قبل خواب حتی اگر مقدار مختصری کافئین مصرف کنیم، بر کیفیت خواب اثر منفی قابلملاحظهای میگذارد.
درهم شکستن چرخه نگرانیتناقض بیرحمانه بیخوابی این است که اگر نگران خواب باشیم، کمتر احتمال دارد به آن برسیم. لشزینر میگوید: بسیاری از مبتلایان بیخوابی در حال حاضر نگران تبعات درازمدت آن بر تندرستی خود هستند. اگر دچار بدکیفیتی یا اختلال مزمن خواب باشیم، باید برای مقابله با آن کاری بکنیم، ولی نباید چنان تن به نگرانی دهیم که پیشاپیش از پا دربیاییم.
برای درهم شکستن چرخه نگرانی باید به خود یادآوری کنیم چند شب بدخوابی آثار ویرانگری ندارد. لشزینر میگوید: مغز و تن انسان میتواند با تمام انواع دگرگونیها سازگار شود. یک شب بدخوابی یا حتی دوره کوتاهی اختلال شدید در خواب، اساسا آثار درازمدت و مهمی به بار نمیآورد. نگران خواب بودن به طور بالقوه به وخامت بیخوابی دامن میزند.